Είναι ο σακχαρώδης διαβήτης ισοδύναμο του εμφράγματος μυοκαρδίου για την εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου;
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Τελευταία ενημέρωση : Τετάρτη, 31 Αυγούστου 2016 08:11
Η καρδιαγγειακή νόσος (CVD) είναι μια συχνή επιπλοκή και αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου των ατόμων με διαβήτη.
Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (T2DM) έχουν διπλάσιο κίνδυνο θανάτου ενώ ο κίνδυνος για έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΕΜ), ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι 2 έως 3 φορές αυξημένος, ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου μειώνοντας το προσδόκιμο ζωής κατά περίπου 8 χρόνια.
Ας ανατρέξουμε όμως λίγο στη σχετική βιβλιογραφία. Το 1998 από μια μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Lancet (1) διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ) αποβιώνουν κατά το πλείστον (κατά 60%) από μία καρδιαγγειακή νόσο. Αντίθετα ο καρκίνος αποτελούσε τη 2η αιτία θανάτου στα διαβητικά άτομα σε πολύ μικρότερο ποσοστό (24%).
Το 1998 από μια μελέτη των Haffner SM και συνεργατών του (2) διαπιστώθηκε ότι ο σακχαρώδης διαβήτης αυξάνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο όσο και η παρουσία ενός προγενέστερου εμφράγματος μυοκαρδίου (ΕΜ). Συγκεκριμένα βρέθηκε ότι στην ομάδα των 69 ατόμων με ιστορικό ΕΜ το 18,8% των ατόμων σε διάστημα παρακολούθησης 7 ετών παρουσίασε ένα νέο επεισόδιο ΕΜ. Το ποσοστό αυτό βρέθηκε ότι είναι ανάλογο με εκείνο που παρουσίασε η ομάδα των 1890 διαβητικών ατόμων που δεν είχαν γνωστό ιστορικό στεφανιαίας νόσου (20,2%). Μάλιστα βρέθηκε ότι η συνύπαρξη αμφοτέρων των παθήσεων (ιστορικό ΕΜ με ΣΔ) πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο και στα 169 άτομα αυτής της ομάδας το 45% παρουσίασε στα 7 χρόνια παρακολούθησης ένα νέο επεισόδιο ΕΜ.
Το 2010 στο Diabetes Care (3) δημοσιεύθηκε μια μελέτη παρατήρησης 18 ετών με εκτίμηση των καρδιαγγειακών θανάτων. Διαπιστώθηκε ότι το ποσοστό θανάτου καρδιαγγειακής αιτιολογίας στην ομάδα των διαβητικών ατόμων χωρίς γνωστό ιστορικό στεφανιαίας νόσου ήταν ανάλογο με το ποσοστό της ομάδας των ατόμων που είχαν γνωστή στεφανιαία νόσο αλλά δεν είχαν διαβήτη (περίπου 35%). Εντυπωσιακό είναι επίσης ότι το 70% των ατόμων της ομάδας στην οποία συνυπήρχαν και οι δύο παθήσεις στα 18 χρόνια παρατήρησης απεβίωσε από καρδιαγγειακή νόσο. Αντίθετα στην ομάδα των υγειών ατόμων το ποσοστό θανάτου βρέθηκε πολύ μικρότερο της τάξεως του 5-10%.
Μία σχετικά πρόσφατη μελέτη του 2011 που δημοσιεύθηκε στο NEJM (4) ανέδειξε ότι το προσδόκιμο επιβίωσης ενός διαβητικού ατόμου 40 ετών χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου μειώνεται κατά μέσο όρο 6-7 χρόνια σε σχέση με τα υγιή άτομα.
Σήμερα μετά από μία μελέτη του 2011 που δημοσιεύθηκε στο Arch Intern Med (5) πιστεύεται ότι η πραγματικότητα για τα άτομα με διαβήτη δεν είναι τόσο αποθαρρυντική. Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα και η αντίληψη που έχει πια περάσει είναι ότι ο διαβήτης είναι ισοδύναμο εμφράγματος του μυοκαρδίου όταν υφίσταται για χρονικό διάστημα άνω της δεκαετίας.
(1) UKPDS Group, Lancet 1998; 352: 837-853 http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(98)07019-6/abstract
(2) Mortality from coronary heart disease in subjects with type 2 diabetes and in nondiabetic subjects with and without prior myocardial infarction. Haffner SM et al. N Engl J Med 1998; 339:229 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9673301
(3) Cardiovascular Disease in Type 2 Diabetes From Population to Man to Mechanisms. Markku Laasko, Diabetes Care 2010; 33:442-449. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2809299/
(4) Diabetes Mellitus, Fasting Glucose, and Risk of Cause-Specific Death. Seshasai et al. N Engl J Med 2011; 364: 829-841. http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1008862#t=article
(5) Impact of Diabetes on Cardiovascular Disease Risk and All-Cause Mortality in Older Men Influence of Age at Onset, Diabetes Duration, and Established and Novel Risk Factors. S. Goya Wannamethee, PhD; A. Gerald Shaper, FRCP; Peter H. Whincup, FRCP, PhD; Lucy Lennon, MSc; Naveed Sattar, MD, FRCP Arch Intern Med. 2011;171(5):404-410. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21403036
Νικόλαος Βάλβης Ενδοκρινολόγος Διαβητολόγος στην περιοχή της Λάρισας.
