Ενδογενής Ινσουλίνη: Έχουμε σήμερα τη δυνατότητα να μιμηθούμε τη δράση της?

Τελευταία ενημέρωση : Παρασκευή, 06 Οκτωβρίου 2017 06:26

Θα ήθελα να ξεκινήσω με τον όρο ενδογενής ινσουλίνη. Ενδογενής σημαίνει αυτή που παράγεται από τον οργανισμό μας. Αντίθετα εξωγενής είναι αυτή που λαμβάνουμε εξωγενώς μέσω της ενεσοθεραπείας ή η εισπνεόμενη.


Η ενδογενής ινσουλίνη είναι μια ορμόνη, ένα πολυπεπτίδιο που παράγεται και εκκρίνεται από τα β κύτταρα του παγκρέατος. Όταν λοιπόν το πάγκρεας απελευθερώνει ινσουλίνη αυτή μεταφέρεται αρχικά μέσω της πυλαίας φλέβας στο ήπαρ. Εκεί δρα το 50% της παραγόμενης ινσουλίνης. Η έκθεση λοιπόν του ήπατος στην ενδογενή ινσουλίνη είναι μεγάλη. Το υπόλοιπο 50% δρα στην περιφέρεια δηλαδή στους μύες και στο λίπος.
Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα του τίτλου είναι ΟΧΙ. Δηλαδή η εξωγενώς χορηγούμενη ινσουλίνη μέσω αντλίας ή πολλαπλών ενέσεων δεν δύναται να μιμηθεί επακριβώς τη δράση της ενδογενούς παραγόμενης από το πάγκρεας ινσουλίνης.
Η εξωγενώς χορηγούμενη ινσουλίνη κατανείμετε μέσω της κυκλοφορίας σε σχετικά υψηλά επίπεδα στα περιφερικά όργανα (μύες και λίπος) ενώ η δράση της στο ήπαρ είναι σχετικά περιορισμένη. Αυτή η διαφοροποίηση είναι σημαντική διότι η δράση της ινσουλίνης στο ήπαρ έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της σύνθεσης γλυκογόνου και τη μείωση της νεογλυκογένεσης και ως εκ τούτου τη μείωση της απελευθέρωσης γλυκόζης από το ήπαρ. Αντίθετα η δράση της ινσουλίνης στους περιφερικούς ιστούς και κυρίως στο λιπώδη ιστό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της σύνθεσης των τριγλυκεριδίων και τη μείωση της λιπόλυσης. Έτσι λοιπόν η σχετικά αυξημένη έκθεση του λιπώδους ιστού στην ινσουλίνη έχει αναβολική δράση με αύξηση της μάζας αυτού και ενδεχομένως και του συνολικού σωματικού βάρους.

The importance of first-phase insulin secretion: implications for the therapy of type 2 diabetes mellitus. Del Prato et al. Diabetes Metab Res Rev. 2001 May-Jun;17(3):164-74. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11424229

Dr Νικόλαος Βάλβης Ενδοκρινολόγος Διαβητολόγος

Λάρισα Κύπρου 45

Τύρναβος Ελευθερίας 17