Διαβήτης και οι δυσκολίες μιας πολύωρης άσκησης
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Τελευταία ενημέρωση : Τετάρτη, 16 Αυγούστου 2017 10:20
Στις προηγούμενες αναρτήσεις είχα αναφερθεί για κάποιες από τις απαιτήσεις και προφυλάξεις που πρέπει να λάβει υπόψιν κάποιος που κάνει κάποια άσκηση όπως η ορειβασία. Σήμερα θα μιλήσουμε για κάτι ακόμα πιο δύσκολο όπως η πολύωρη άσκηση που πραγματοποιείται για διάφορους λόγους.
Στις 14 Αυγούστου του 2017 ανεβήκαμε με τη σύζυγο μου στον Όλυμπο στα καταφύγια Κάκκαλος και Αποστολίδης στα 2600 μέτρα υψόμετρο. Ξεκινήσαμε από τα Πριόνια. Συνολική υψομετρική διαφορά 1500 μέτρα. Ξυπνήσαμε το πρωί στις 6:00. Με την πρώτη μέτρηση του σακχάρου μου διαπίστωσα ότι τα πράγματα δεν ξεκινούσαν καλά. Η τιμή ήταν 270 mg/dl. Λόγοι διάφοροι. Ίσως το φαγητό σε εστιατόριο το προηγούμενο βράδυ το οποίο άργησε να απορροφηθεί λόγω της μεγάλής περιεκτικότητας σε λίπη και πρωτεΐνες ή η αγωνία μου για αυτή τη δύσκολη ανάβαση ή ακόμα και η απουσία άσκησης τις τελευταίες 7 ημ με αποτέλεσμα την ανάγκη για αύξηση της δόσης της βασικής πράγμα που δεν είχα πραγματοποιήσει. Αποφασίσαμε παρόλα αυτά να ξεκινήσουμε. Έπρεπε οπωσδήποτε να κάνω ινσουλίνη γιατί ποτέ μα ποτέ εμείς τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 δεν πρέπει να κάνουμε άσκηση επί τιμών άνω των 250 mg/dl. Γνωρίζοντας όμως ότι θα ακολουθήσει παρατεταμένη άσκηση που θα ξεκινούσε μετά από μία ώρα έπρεπε να σκεφτώ της διορθωτική δόση αλλά και τη δόση και το είδος του πρωινού. Αποφάσισα να κάνω τη μισή από την απαιτούμενη δόση και να πιώ ένα ποτήρι μόνο γάλα μαζί με καφέ το οποίο έπινα σταδιακά μέχρι να φτάσουμε στα Πριόνια από όπου ξεκινήσαμε στις 7:30 έχοντας τιμή σακχάρου 205 mg/dl. Πρώτος προορισμός καταφύγιο Σπ. Αγαπητός στα 2100 μέτρα. Αυτή τη διαδρομή την κάνουμε σε χρόνο 2 ώρες και ένα τέταρτο. Χρειάστηκε να μετρηθώ 2 φορές ενδιάμεσα. Η 1η μέτρηση ανέδειξε τιμή 170 mg/dl και η 2η 81 mg/dl. Από την αρχή ένιωθα ότι δεν είχα τις συνηθισμένες δυνάμεις. Το απόδωσα στον κακό γλυκαιμικό έλεγχο που είχα την περασμένη νύχτα. Μόλις είδα το 81 έπρεπε να φάω υδατάνθρακες που θα απορροφηθούν γρήγορα γιατί δεν ήθελα να κάνω στάση και έτσι ήπια ένα χυμό και έφαγα λίγο παστέλι. Ώρα 9:45 ήμασταν στο 1ο καταφύγιο Σπ. Αγαπητός. Τιμή σακχάρου 98. Η στάση θα ήταν μόνο για 15 λεπτά. Ήπια ισοτονικό νερό και μία Coca Cola. Σάκχαρη και ηλεκτρολύτες. Θα μπορούσα να έτρωγα και μία μπανάνα ή ένα χαλβαδάκι εναλλακτικά. Πήραμε το μονοπάτι που λέγεται Κοφτό. Λέγεται έτσι γιατί μεγαλύτερη κλίση και αξιολογείται ως δύσκολο. Στα 45 λεπτά στα μισά της διαδρομής μετρήθηκα και είχα τιμή 92 mg/dl. Πάλι έπρεπε να φάω κάτι που θα απορροφηθεί γρήγορα και ήπια ένα χυμό με λίγο παστέλι. Στις 11.30 ήμασταν στο καταφύγιο Χρ. Κάκκαλος. Η θέα ήταν εκπληκτική. Αισθανόμουν υπέροχα – Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο!!!. Η τιμή σακχάρου ήταν 110 mg/dl. Στις 12:00 φάγαμε για μεσημέρι γιατί έπρεπε να ξεκινήσουμε την κατάβαση. Επιλογές 2 είτε μακαρόνια με κιμά είτε ρύζι με μοσχαράκι. Αποφάσισα ρύζι με μοσχαράκι και έκανα τα 2/3 της απαιτούμενης δόσης. Μόλις τελείωσα το ξανασκέφτηκα όμως και πιθανολόγησα ότι έκανα περισσότερο από αυτό που έπρεπε διότι θα ξεκινούσαμε σχεδόν αμέσως την κατάβαση. Έτσι έφαγα και λίγα από τα μακαρόνια της συζύγου μου που είχε αφήσει. Ξεκινήσαμε στις 12:45. Στις 14:30 είχαμε επιστρέψει στο καταφύγιο Σπ. Αγαπητός με τιμή σακχάρου 108. Ήπια μόνο νερό. Γιατί; Γιατί ήξερα ότι το φαγητό που είχα φάει δεν είχε απορροφηθεί. Μπορεί το ρύζι να έχει αυξημένο γλυκαιμικό δείκτη και ως εκ τούτου να απορροφώνται οι υδατάνθρακες του αρκετά γρήγορα όμως τα μακαρόνια έχουν μέτριο προς χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Επίσης όταν κάποιος ασκείται η διαδικασία της πέψης καθυστερεί. Πριν ξεκινήσουμε μετά από μισή ώρα στις 15:00 μετράω ξανά και όπως το είχα προβλέψει το σάκχαρο ανέβηκε στα 180 mg/dl. Στις 16:30 φτάσαμε στα Πριόνια δηλαδή 4 ώρες μετά το μεσημεριανό. Τιμή σακχάρου 153 mg/dl. Με προβλημάτισε. Ναι μεν κατέβηκε από 180 αλλά περίμενα να κατέβει περισσότερο. Σκέφτηκα ότι είναι πολύ πιθανό πάλι να πάρει την ανηφόρα διότι μάλλον ακόμη δεν είχε γίνει όλη η απορρόφηση του φαγητού. Μία ώρα μετά τιμή σακχάρου 230 μου το επιβεβαίωσε και έτσι έκανα διορθωτική. Μπορεί κάποιος να πει ότι θα έπρεπε να κάνω περισσότερη δόση στο γεύμα. Αυτό όμως θα μου δημιουργούσε κατά την κατάβαση υπογλυκαιμία διότι όπως είπα όταν έφτασα στο Σπ Αγαπητό είχα 108 mg/dl. Αυτό που θα έπρεπε ίσως να γίνει είναι το μεσημεριανό να ήταν πιο απλό με πιο ευαπαρρόφητους υδατάνθρακες. Ένα σαντουιτσάκι ίσως με γαλοπούλα, ντομάτα και τυρί με λίγα λιπαρά. Κάτι άλλο που οπωσδήποτε έπρεπε να είχα αλλά αμέλησα είναι η δυνατότητα συνεχούς μέτρησης π.χ. με το FreeStyle Libre. Όταν λοιπόν η άσκηση γίνεται πολύωρη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ελπίζω με το παράδειγμα της δικής μου εμπειρίας να βοηθάω κάποιους. Καλή άσκηση!!!
Dr. Νικόλαος Βάλβης Ενδοκρινολόγος Διαβητολόγος
Λάρισα Κύπρου 45
Τύρναβος Ελευθερίας 17
